Okula Gitmek İstememesinin Sebebi Alay Konusu Olmasıymış
Kızım, okulda kepçe kulakları sebebiyle alay konusu olduğundan okula gitmek istemiyormuş meğer.
Bu olayı anlatıyorum ki benim kızımın başına gelenleri, sizin de çocuklarınız yaşamasın.
Kızım kepçe kulak rahatsızlığından muzdaripti. Kepçe kulak büyüdükçe düzelir mi hiç? Biz zamanla geçebileceğini sanırdık o zamanlar. Bunun ilerde bizim başımıza açacaklarını o zamanlar tahmin edemiyorduk.
KEPÇE KULAK AMELİYATI HAKKINDA BİLGİ ALMAK İÇİN LİNKE TIKLAYINIZ
Okul çağı başlayana kadar hiçbir problemimiz yoktu. Kızım gayet mutlu bir çocukluk dönemi geçiriyordu. O zamanlar sosyal hayatı sadece benim veya ananesinin elinden tutup parka götürmesinden ibaretti.
O zamanlar kepçe kulak olmak bir dert değildi, saçlarını toplatan biz kız çocuğu da değildi zaten, dağınıktı hep, kısmen gizleniyordu.
Okul zamanı geldi çattı. Bizim bütün ebeveynler gibi, arkadaş edinebilecek mi ya da derslerinde başarı durumu nasıl olacak gibi genel düşüncelerimiz vardı. Kepçe kulak olmak nasıl bir sorun olabilirdi ki aklımızın ucundan dahi geçmiyordu.
Birkaç hafta sonra kızımda büyük değişimler gözlemlemeye başladım. Bunlar gözle görülür bir şekilde fark edilecek, olumsuz gelişmelerdi.
Gittikçe mutsuzlaşıyordu, o eski enerjik halinden eser kalmamıştı. Okulda sadece sıra arkadaşıyla konuştuğunu söyledi, öğretmeninden öğrendiğim kadarıyla da tenefüslere dahi çıkmıyordu.
Babasıyla beraber o kadar ağzını aradık ama ağzını bıçak açmıyordu.
Her şeyi öğrenmem tamamen tesadüf eseri oldu. O gün öğle arasında her zamanki gibi kızımın yemeğini götürüyordum. Sanırım hafızamdan hiç silemeyeceğim görüntüyle o zaman karşılaştım.
Küçük çocuklar acımasızdı
Sınıftan içeri girdiğimde birkaç çocuğun alaycı sözlerle kızımı rahatsız ettiğine şahit oldum. Kızım bir kenarda oturmuş ağlıyordu. Kepçe kulak esprileri yapıyorlardı.
Çocukları yanıma alıp onlara bunun alay edilecek bir mevzu olmadığını anlatmaya çalıştım ama nafile o kadar küçüklerdi ki asla anlayamazlardı.
Kızımı alıp bir hışım çıktım sınıftan eve götürdüm. Demek o güler yüzünü kaybetmesini sağlayan buydu.
O küçücük haliyle nelerle boğuşuyordu.
Eşimle konuştum ve doktor randevusu aldık.Doktor, küçük yaşta kepçe kulak sorunundan bahsetti bizlere. Bunun sadece estetik açıdan değil, psikolojik açıdan da kişiyi oldukça olumsuza ittiğinden konuştuk biraz.
Zaten çok vakit kaybetmiştik, bu işlemi okula başlamadan önce yapmalıydık. Bu sebeple daha fazla zaman kaybetmeden ameliyat için gün aldık.
Oldukça kolay geçen bir operasyon sonunda bu dertten kurtulmuş olduk.
Benim gibi ebeveynlere demek istediğim şey, eğer çocuklarınızda kepçe kulak problemi varsa, hiç zaman kaybetmeyin, okula başlamadan bu tedaviyi yaptırın. Ne siz yıpranın, ne de çocuğunuzun yıpranmasına izin verin…
Siz de fikrinizi belirtin